Kliknij tutaj --> 🐉 ile utworów skomponował fryderyk chopin
Muzyczny wizjoner. Franciszek Liszt jest uważany za twórcę całkowicie nowatorskiej muzyki fortepianowej i prekursorskiego stylu kompozycji. Jako pianista łamał wszelkie zasady i często podejmował jeden lub kilka motywów ze znanych oper, a następnie ubarwiał je własnymi pomysłami kompozytorskimi, czyniąc z nich olśniewające dzieła.
1) W jakim mieście urodził się Fryderyk? a) Warszawie b) Gdańsku c) Żelazowej Woli 2) W którym wieku żył Chopin? a) XVIII b) XIX c) XX 3) Imię ojca Fryderyka? a) Mikołaj b) Jan c) Wojciech 4) Ile sióstr miał Fryderyk ? a) 2 b) 1 c) 3 5) Data urodzin Chopina a) 1.04.1810 b) 1.03.1810 c) 1.05.1910 6) Gdzie znajduje się grób Chopina ?
30 seconds. Q. Kiedy urodził się Fryderyk Chopin. answer choices. 1 marca 1710. 22 luty lub 1 marca 1810. 17 października 1849. 22 luty 1810.
Motywy jakiej muzyki wprowadził Fryderyk Chopin do swoich utworów? 2010-03-06 08:58:36; Jakie utwory napisał Fryderyk Chopin? 2011-12-25 17:21:42; Jakie i ile utworów skomponował Fryderyk Chopin? 2010-03-16 19:56:10; Fryderyk chopin 2010-04-14 15:55:24; Ile Fryderyk Chopin napisał utworów? 2014-01-23 20:41:30; Fryderyk Chopin? 2010-06-01
Nokturn Es-dur. Tuż po osiedleniu się w Paryżu w 1831 roku, Fryderyk Chopin zyskał w stolicy Francji sławę wirtuoza, zdolnego kompozytora, bywalcy salonów i rozchwytywanego przez członków miejscowej socjety nauczyciela gry na fortepianie. Jednym z popularniejszych do dziś utworów Chopina z tego okresu jest doskonale znany Nokturn Es-dur.
Site De Rencontre Gratuit 76 Sans Inscription. 1) W jakim mieście urodził się Fryderyk? a) w Warszawie b) w Krakowie c) w Żelazowej Woli 2) Ile sióstr miał Fryderyk? a) 4 b) 3 c) 2 3) Serce Chopina znajduje się... a) w kościele św. Krzyża w Warszawie b) w Paryżu c) na Wawelu 4) Pierwszy utwór skomponował, gdy miał... a) 3 lata b) 7 lat c) 10 lat 5) Fryderyk Chopin żył... a) 45 lat b) 50 lat c) 39 lat 6) Fryderyk Chopin zmarł w... a) Warszawie b) Paryżu c) Szwecji 7) Fryderyk Chopin grał na... a) fortepianie b) trąbce c) lutni 8) Chopin nigdy nie skomponował... a) poloneza b) mazurka c) opery 9) W dzieciństwie nazywali go... a) Fryc b) Frycek c) Fryderyk 10) Które zdjęcie przedstawia Chopina? a) b) c) Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie.
( – kompozytor i pianista urodzony w Żelazowej Woli k. Sochaczewa, zmarły w Paryżu. Sam uznawał 1 marca za datę swoich urodzin, jednak metryka chrztu wskazuje dzień 22 lutego. Jego ojciec, Mikołaj Chopin, był spolonizowanym francuzem, matka zaś – Tekla Justyna Krzyżanowska zarządzała gospodarstwem hrabiów Skarbków, gdzie poznała się ze swoim przyszłym mężem. W kilka miesięcy po narodzinach Fryderyka cała rodzina przeniosła się do Warszawy. Edukację muzyczną w zakresie gry na fortepianie odbywał Chopin pod kierunkiem Wojciecha Żywnego oraz prawdopodobnie Wilhelma Wacława Würfla (fortepian i organy). Następnie, w roku 1826, został studentem wydziału „teorii muzyki, jenerałbasu i kompozycji” Szkoły Głównej Muzyki w Warszawie, kierowanej przez Józefa Elsnera, którą ukończył w roku 1829 z zanotowanym w raporcie komentarzem Elsnera: „Trzecioletni Szopen Fryderyk – szczególna zdatność, geniusz muzyczny”. Doświadczenia muzyczne zdobywał dodatkowo w trakcie podróży do Berlina i Wiednia. Jesienią 1831 roku wyjechał do Paryża, świadomie wybierając status emigranta; nie podporządkował się bowiem rozporządzeniu cara panującego w Polsce i nie wystąpił do ambasady rosyjskiej z wnioskiem o przedłużenie paszportu. W ten sposób zamknął sobie możliwość legalnego powrotu do kraju. W Paryżu znalazł się w otoczeniu wielu rodaków, ludzi kultury uciekających przed rosyjskimi okupantami. Były to takie postaci jak: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Stefan Witwicki czy Julian Ursyn Niemcewicz. Zawiązał tam także znajomości z młodymi muzykami, Franzem Lisztem, Hectorem Berliozem, Ferdinandem Hillerem czy Augustem Franchommem. Zmarł na gruźlicę płuc w swoim paryskim mieszkaniu przy Placu Vendôme. Pochowany został w Paryżu na cmentarzu Pére-Lachaise, jednak zgodnie z jego ostatnią wolą, siostra kompozytora przewiozła jego serce do Warszawy, gdzie wmurowane zostało w filar kościoła Świętego Krzyża na Krakowskim Przedmieściu. Talent muzyczny Chopina zaczął objawiać się bardzo wcześnie. Już w wieku 7 lat skomponował dwa polonezy (g-moll i B-dur). Porównywany był, jako cudowne dziecko, z Wolfgangiem Amadeuszem Mozartem, a warszawskie gazety nazywały go „małym Chopinkiem”. Wcześnie rozpoczął również karierę pianistyczną, występując w salonach arystokratów warszawskich, a w późniejszym okresie w takich ośrodkach jak: Wiedeń, Monachium, Stuttgart, Paryż czy Londyn. Rzadko jednak i niechętnie prezentował się na estradach publicznych. Jego ulubionym miejscem koncertów było prywatne, przyjazne grono, w którym odsłaniał pełnię swoich możliwości pianistycznych i ekspresyjnych. Dodatkowo, prowadził działalność pedagogiczną, która stała się jego głównym źródłem utrzymania podczas pobytu w Paryżu. Zdobył duże uznanie udzielając lekcji polskim i francuskim arystokratom. W swojej twórczości kompozytorskiej ograniczył się Chopin niemal wyłącznie do fortepianu. Zdecydowana większość jego utworów przeznaczona jest na ten instrument solo. Znaleźć można wśród nich takie gatunki jak: mazurek, polonez, walc, nokturn, ballada, scherzo, sonata, rondo, wariacje, preludium, etiuda, impromptu oraz inne miniatury taneczne i nietaneczne. Pozostałą część twórczości stanowią utwory na składy kameralne zawierające fortepian oraz na fortepian z orkiestrą, pieśni, Trio g-moll na fortepian, skrzypce i wiolonczelę, Sonata g-moll na fortepian i wiolonczelę, Koncert fortepianowy f-moll czy Koncert fortepianowy e-moll. Język muzyczny Chopina rozwinął się z wirtuozowskiego stylu brillant, który w twórczości kompozytora przerodził się w postać wyjątkowo uduchowioną i pogłębioną emocjonalnie. Celem nadrzędnym przestała być wirtuozeria sama w sobie. Stylistykę jego twórczości charakteryzuje przebogata inwencja melodyczna, subtelny liryzm, wyrafinowana ornamentyka oraz rozwinięty czynnik harmoniczny. Twórca rozluźnił znacząco klasyczne zasady tonalne, stosując śmiałe modulacje, łącząc akordy w niekonwencjonalny sposób i korzystając z ludowego materiału skalowego. W swoich utworach dogłębnie wykorzystywał możliwości fortepianu, czym silnie wpłynął na rozwój muzyki przeznaczonej na ten instrument. Ważnym czynnikiem dzieł Chopina jest ich narodowość, obecna szczególnie w mazurkach i polonezach, która stała się wzorem dla innych twórców polskich i zagranicznych. Zasługi kompozytora leżą również w znaczącym rozszerzeniu horyzontów ekspresji muzycznej poprzez ukazanie w jego muzyce skrajnie różnych i wielorakich odcieni emocjonalnych. Źródło biogramu: Smoleńska-Zielińska Barbara, Biografia Fryderyka Chopina, na: (dostęp: oraz Smoleńska-Zielińska Barbara, O muzyce Fryderyka Chopina. Zarys monograficzny, na: (dostęp: opracował Antoni Szymański.
Ciekawy cytat... „Ja też zrobiłem nowego poloneza z Cyrulika, co się dosyć podoba; myślę go jutro dać do litografii." Z listu do Jana Białobłockiego w Biskupcu, Warszawa [listopad 1825] Okresy twórczości Do 1830 (wczesne utwory) Pierwszy młodzieńczy okres twórczości Chopina ukształtował się pod wpływem polskiej tradycji dworskiej i wiejskiej (np. Michał Kleofas Ogiński, Karol Kurpiński), z drugiej strony na europejskim stylu brillant wczesnych romantyków (Johann Nepomuk Hummel, John Field, Carl Maria von Weber). Takimi popisowymi, a zarazem błyskotliwymi wirtuozowsko utworami są oba koncerty fortepianowe. W młodzieńczym dorobku Chopina obecne są formy klasyczne, takie jak rondo, wariacje, sonata, koncert, trio. Formy poloneza i mazurka nawiązują do tradycji narodowej i ludowej. Z łączenia form klasycznych i tradycji narodowej powstawały takie utwory jak Rondo à la Mazur, Rondo à la 1839 (dojrzałe utwory) Drugi dojrzały okres twórczości tak charakteryzuje Józef M. Chomiński: "W drugim okresie twórczości (począwszy od op. 6) skrystalizował się w pełni styl Chopina jako kompozytora narodowego i romantycznego. Wyrastająca z ducha okresu Romantyzmu stylizacja muzyki tanecznej otrzymała w walcach pogłębiony artystycznie wyraz. Nowe podejście do techniki pianistycznej, manifestujące się w obu cyklach etiud, zaczęło decydować o obliczu wszystkich podstawowych gatunków... Kontrast wyrazowy o silnych znamionach dramatycznych stał się charakterystycznym rysem takich form jak scherzo, ballada, nokturn." 1840–1849 (późny okres) ]Ostatni trzeci etap pracy kompozytorskiej Chopina cechują rozbudowane utwory cykliczne (Sonaty b-moll, h-moll, g-moll). Powiększeniu uległy rozmiary utworów jednoczęściowych (Ballada f-moll, Fantazja f-moll, Polonezy fis-moll i As-dur, Polonez-Fantazja, Barkarola). Utwory te często budziły protest pierwszych słuchaczy, uważane za "trudne", a zwłaszcza – zanadto dysonujące. Gatunki Polonezy Wczesne polonezy, nawiązujące do popularnych wówczas w Warszawie utworów Ogińskiego, wydane zostały dopiero po śmierci kompozytora (9 utworów dziecięcych i młodzieńczych „op. posth.” = wydane pośmiertnie). W latach dojrzałych Chopin opublikował siedem polonezów, które są już zupełnie inne: bardzo dramatyczne i rozbudowane. "Polonezy cis-moll i es-moll op. 26, skomponowane wkrótce po klęsce powstania listopadowego, oddają tragiczną atmosferę, w jakiej powstawały. Polonez A-dur op. 40 z racji uroczystego charakteru nazwano „wojskowym”; stosunkowo często opracowywano go na orkiestrę, gdyż jest to jeden z nielicznych utworów Chopina poddających się transkrypcji. Nastrój nieomal triumfalny stwarza najpopularniejszy, wirtuozowski Polonez As-dur op. 53. Od stylizowanego tańca najbardziej oddala się Polonez-Fantazja As-dur op. 61. Niektóre tematy w Polonezie-Fantazji w ogóle nie mają związku z tanecznym rytmem. Przypominając swobodną fantazję o złożonej „fabule uczuciowej”, utwór ten zasługiwałby na miano „poematu symfonicznego” na fortepian"., charakteryzuje te niezwykle ważne utwory w dorobku Chopina D. Gwizdalanka. POSŁUCHAJ Mazurki Chopin skomponował 57 mazurków, w nieznany wcześniej sposób nawiązując w nich do muzyki ludowej z Mazowsza. Pierwowzorem Chopinowskiej stylizacji były trzy rodzaje tańców: zamaszysty mazur, szybki, wirujący oberek i powolny, melancholijny kujawiak. Tę ostatnią, „dworkową” wersję, kompozytor lubił najbardziej. Zazwyczaj przekształcał ją w taki sposób, że stawała się liryczną, bardzo osobistą, refleksyjną miniaturą odległą od jakichkolwiek związków z popularną „piosnką” Nokturny Chopin napisał 21 nokturnów. Są to liryczne, melodyjne miniatury. Najwcześniejsze są jeszcze dość sentymentalne, późniejsze są wyrazowo coraz bardziej urozmaicone. Na ich melodię szczególnie wpłynęło bel canto, gdyż Chopin był wielbicielem włoskiej opery, zwłaszcza Belliniego. Kantylenę oplata w nich kunsztowna ornamentacja. Scherza Chopin napisał w późniejszych latach 4 Scherza. Wbrew tytułowi, są one raczej poważne, a nawet dramatyczne. Najpoważniejsze jest Scherzo h-moll op. 20, napisane podobno w okresie powstania listopadowego, z cytatem kolędy Lulajże, Jezuniu w części środkowej. Ballady Mówi się, że 4 ballady Chopina: g-moll op. 23, F-dur op. 38, As-dur op. 47 (jedyna z „optymistycznym” zakończeniem) i f-moll op. 52 powstały pod wrażeniem lektury ballad Adama Mickiewicza, lecz nie znaleziono na to dowodów. Ewentualne pokrewieństwo z poezją "co najwyżej zdradza narracyjny rodzaj dramaturgii. Dwa tematy przekształcane są na wzór perypetii w opowieściach poetyckich, po czym efektowna koda przynosi „rozwiązanie”, odległe jednak od jakiejkolwiek apoteozy." Etiudy Ukończone zostały dwa cykle etiud: op. 10 i op. 25. Zgodnie z nazwą (fr. étude = studium, ćwiczenie) są one utworami pedagogicznymi i mają służyć doskonaleniu techniki pianistycznej. Ale po raz pierwszy w historii tego gatunku nie są to "nudne ćwiczenia", którymi zamęczano pokolenia początkujących pianistów. Każda etiuda Chopinowska to arcydzieło. Jedną z najbardziej znanych jest, zamykająca opus 10, etiuda c-moll, zwana „rewolucyjną”. POSŁUCHAJ Preludia 24 Preludia op. 28 powstały jako symboliczny hołd złożony Janowi Sebastianowi Bachowi, którego muzykę Chopin cenił. Są wyraźnym nawiązaniem do Das Wohltemperierte Klavier, napisanym również we wszystkich 24 tonacjach dur i moll. Sonaty Spośród 3 sonat fortepianowych najpopularniejsza jest Sonata b-moll, której trzecia część, Marsz żałobny, grywany jest dzisiaj podczas pogrzebów, w rozmaitych transkrypcjach. Koncerty Powstały dwa koncerty na fortepian i orkiestrę: f-moll op. 21 z 1829 r. i e-moll op. 11 z 1830 r. – oba z pierwszego okresu twórczości, pisane jeszcze w Polsce, osadzone w formie klasycznej. Inne Chopin skomponował kilkanaście pieśni na głos z fortepianem, Trio fortepianowe oraz Sonatę wiolonczelową.
Czego nie komponował Fryderyk Chopin? Odpowiedź na pytanie z Milionerów, zadane w trakcie odcinka emitowanego 12 grudnia, oraz jej wyjaśnienie, możecie znaleźć w poniższym artykule. Sprawdzamy także, czy uczestnikowi udało się odpowiedzieć poprawnie i wygrać 75 tysięcy złotych. Czego nie komponował Fryderyk Chopin? Poniżej znajdziecie odpowiedź na pytanie z "Milionerów". Sprawdzamy również, którą odpowiedź ostatecznie wybrał gracz i czy udało mu się wygrać 75 tysięcy złotych. Ile procent wszystkich liter w wyrazie dżdżownica stanowi liczba ich głosek? Pytanie z Milionerów za 5 tys. zł Ile armat grzmiało zdaniem adiutanta słynnego jenerała? Pytanie z Milionerów za 40 tys. zł [ Najwięcej żelaza w takiej samej ilości produktu jest w..? Pytanie z Milionerów za 125 tys. zł Czego nie komponował Fryderyk Chopin? [PYTANIE Z MILIONERÓW, na pytanie w "Milionerach" o to jakich utworów nie komponował Fryderyk Chopin okazała się dość trudna dla gracza. Miał on do wybory 4 odpowiedzi: A. nokturnówB. mazurkówC. symfoniiD. polonezówUczestnik nie mógł już skorzystać z żadnego koła ratunkowego. Zdecydował się zaznaczyć odpowiedź C - symfonii. MILIONERZY: Czego nie skomponował Fryderyk Chopin? [ODPOWIEDŹ, odpowiedź na pytanie z "Milionerów" o to czego nie komponował Fryderyk Chopin. Uczestnik wygrał 75 tys. złotych. Najwybitniejszy polski kompozytor napisał za to 57 mazurków 16 polonezów 19 walców 19 nokturnów
Fryderyk Chopin. Przedstawiać go chyba nikomu nie trzeba. Jeden z najwybitniejszych polskich kompozytorów romantycznych. Był jednym z najsłynniejszych pianistów swoich czasów oraz uważany jest za najważniejszego kompozytora polskiego w historii. Chopin i Majorka – co mają wspólnego? Otóż nasz „poeta fortepianu” – Fryderyk Chopin spędził zimę w latach 1838-1839 właśnie na Majorce. Oto jego treści1 Fryderyk Chopin – trochę historii2 Chopin na Chopin na Majorce – willa Son Zagubione Brak akceptacji i odraza lokalnych Chopin na Majorce – Pogorszenie stanu zdrowia Klasztor Kartuzów i Muzeum Chopina w Valldemossie3 Z powrotem we FrancjiFryderyk Chopin – trochę historiiTalent Chopina został odkryty, gdy ten miał zaledwie kilka lat. Wzmianki o genialnym dziecku pojawiały się w gazetach i szybko zachwyciły warszawską arystokrację. W wieku 7 lat, gdy został wydany skomponowany przez niego „Polonez g-moll”, mały Fryderyk zaczął również występować w domach szlachty i latach 1826-29 był studentem warszawskiej Szkoły Głównej Muzyki, która stanowiła część Konserwatorium i była związana z Uniwersytetem Warszawskim. Ten okres w twórczości Chopina charaktryzuje jego fascynacja muzyką 1830r. – W tym roku, w wieku 20 lat Chopin opuscił Polskę na zawsze. Udał się do Wiednia, który następnie zamienił na Monachium, aby ostatecznie osiąść w stolicy Francji Chopin zdobył sławę jako wirtuoz. Komponował utwory, które szybko stawały się modne na salonach. Z czasem, z powodu trudnej sytuacji finansowej jak i pogarszającego się stanu zdrowia, zaczął dawać lekcje gry na fortepianie i porzucił karierę wirtuoza na rzecz F. Chopina w ValldemossiePo nieudanej próbie zaręczyn z Marią Wodzińską w 1836r. (rodzina sprzeciwiła się związkowi, gdyż uważała, że Fryderyk jest zbyt chorowity i nie jest odpowiednim kandydatem na męża), rok później – w 1837r. Chopin poznał 6 lat starszą od niego George Sand (jej prawdziwe imię to Amandine Aurore Lucile Dupin). Była to francuska pisarka epoki romantyzmu i była żona barona Casimira Dudevanta, z którym miała dwoje dzieci. Związek Chopina i Sand, początkowo uważany za spełnioną miłość, okazał się bardzo chaotyczny i – widok na dawny Klasztor Kartuzów, MajorkaPewnego dnia Sand zasugerowano wyjazd na Majorkę ze względu na jej syna Maurycego, który cierpiał na reumatyzm. Miało to uchronić go przez mroźną, paryską zimą. Chopin, który już wtedy miał objawy niezdiagnozowanej choroby układu oddechowego, skonsultował to z lekarzem. Ten stwierdził, że spędzenie zimy w łagodnym klimacie śródziemnomorskim może być dobrym pomysłem i mogłoby mu pomóc w walce w na Majorce – willa Son Vent8 listopada 1838r. Fryderyk Chopin wraz ze swoją partnerką, dwójką jej dzieci i pokojówką Amelią, dopłynęli do portu na Majorce. Najpierw zatrzymali się w posiadłości Son Vent, położonej w dolinie u stóp gór, w Establiments – jednej z dzielnic stolicy wyspy (Palma de Mallorca). Jednakże w tej willi spędzili tylko 15 dni (różne źródła podają, że mogły to być również 3 tygodnie, więc tak naprawdę nie wiadomo).„Jestem w Palmie, między palmami, cedrami, kaktusami, oliwkami, pomarańczami, cytrynami, aloesami, figami, granatami, itd. Co tylko Jadrin des Plantes ma w swoich piecach. Niebo jak turkus, morze jak lazur, góry jak szmaragd, powietrze jak w niebie. W dzień słońce, wszyscy letnio chodzą, i gorąco; w nocy gitary i śpiewy po całych godzinach […] A, moje życie, żyję trochę więcej… Jestem blisko tego, co najpiękniejsze. Lepszy jestem… ” – fragment pierwszego listu Fryderyka Chopina do swojego przyjaciela – Juliana przywitała ich piękną pogodą i cudownymi krajobrazami. Niestety sielanka nie trwała zbyt długo. Na wyspie zaczęła się zima, a wraz z nią nadeszły ulewne deszcze. Utrzymująca się nieciekawa pogoda, wilgoć oraz brak ogrzewania w dużym domu (nie było w nim nawet kominka) sprawiły, że nie najlepsza już wtedy kondycja zdrowotna Chopina pogorszyła się jeszcze bardziej i zachorował on na pianinoKolejnym problemem Chopina, zaraz po przyjeździe na wyspę, było jego zaginione przy transporcie pianino. Po wielokrotnych próbach zlokalizowania instrumentu okazało się, że zostało ono przekazane do składu celnego w Palmie i jest tam przetrzymywane. Celnicy zażądali od Chopina opłaty celnej w wysokości połowy wartości pianina w zamian za jego wydanie. Chopina nie było stać na wykup instrumentu. Po wielu bezskutecznych prośbach o oddanie pianina, kompozytor stworzył znakomite dzieła na pożyczonym majorkańskim pianinie, które jednak było w nie najlepszym akceptacji i odraza lokalnych mieszkańcówJest jeszcze jedna rzecz, która, oprócz powyższych, mogła być także powodem do znienawidzenia wyspy przez Fryderyka i George. Mianowicie związek mężczyzny z kobietą starszą od niego o 6 lat oraz życie z nią i jej dziećmi pod jednym dachem bez ślubu, nie zaskarbił sobie przychylności mieszkańców wyspy. Sam charakter George oraz jej ekscentryczne zachowanie – nosiła spodnie, paliła cygara i przeklinała – też nie był dobrze postrzegany przez wylewała swoją frustrację tworząc książkę „Zima na Majorce” – wydaną w języku polskim dopiero po prawie 167 wieść o gruźlicy kompozytora obiegła okolicę, właściciel wyrzucił całą czwórkę z domu, wszystkie rzeczy znajdujące się w nim spalił, a dom zdezynfekował i odmalował… oczywiście na koszt Chopina i Klasztor Kartuzów oraz ogród klasztoru, Valldemossa, MajorkaChopin na Majorce – ValldemossaOd tej pory mieszkańcy patrzyli na nich z odrazą i przerażeniem, unikali ich w obawie przed zarazą. W wyniku braku perspektyw czy nawet możliwości powrotu do Francji (nikt nie chciał przewieźć ich rzeczy do portu), skorzystali z pomocy francuskiego konsula, który tymczasowo ich przenieśli się do przepięknej miejscowości w paśmie górskim Majorki – Valldemossy i zamieszkali w opuszczonym klasztorze Kartuzów (zakon Kartuzów został rozwiązany dwa lata wcześniej), gdzie Sand wynajęła celę z trzema pomieszczeniami, ogrodem i pięknymi górskimi zostali do końca swojego pobytu na wyspie i to tutaj Fryderyk Chopin skomponował wiele arcydzieł: Poloneza c-moll, Balladę F-dur, Scherzo cis-moll oraz cykl 24 Preludiów.„[…] mieszkać będę w urokliwym klasztorze, najpiękniejszej pozycji na świecie: morze, góry, palmy, cmentarz, kościół krzyżacki, ruiny moskietów, stare drzewa tysiącletnie oliwne…” – Tak pisał o Valldemossie Fryderyk Chopin w jednym z listów do swojego paryskiego przyjaciela, Juliana Fontany.„Wszystko, o czym może marzyć poeta i malarz, natura stworzyła w tym miejscu”. – Tak wyraziła się George Sand, odnosząc się do otaczającej przyrody kontrastowało z surowością klasztoru i jego wnętrz.„Cela ma – pisał Chopin w liście – formę trumny wysokiej, sklepienie ogromne, zakurzone, okno małe, przed oknem pomarańcze, palmy, cyprysy; naprzeciw okna moje łóżko na pasach, pod filigranową rozasą mauretańską. Obok łóżka stary nitouchable kwadratowy klak, do pisania ledwo mi służący, na nim lichtarz ołowiany (wielki tu lux) ze świeczką”.Pogorszenie stanu zdrowia ChopinaTo co miało być dla Chopina zbawieniem i szansą na poprawę zdrowia, okazało się jego przekleństwem. Wyjątkowo sroga, zimna, deszczowa i nie przyjazna zima panująca na przełomie 1838-39r. zmuszała oboje artystów do pozostawania wewnątrz klasztoru. Zmęczenie, złe warunki mieszkaniowe, powodujące pogłębianie się choroby, jej nieuleczalny charakter, którego Chopin był w pełni świadomy, uczucie samotności, brak wiadomości od rodziny z Polski oraz zbyt duży kontrast między życiem, jakie prowadził do tej pory w Paryżu, a surowymi warunkami bytowymi w klasztorze w Valldemossie, doprowadziły do tego, że kompozytor przechodził długie okresy zwątpienia i depresji. Do tego wszystkiego niechęć mieszkańców Majorki do pary kochanków, która zamieszkiwała klasztor, ale nie była praktykująca oraz szczególna odraza i wręcz wrogość w stosunku do Chopina, w obawie przed jego chorobą i zarażeniem.„Między skałami i morzem opuszczony, ogromny klasztor kartuzów, gdzie w jednej celi […] możesz sobie mnie wystawić nieufryzowanego, bez białych rękawiczek, bladego jak zawsze […] Bach, moje bazgroły i nie moje szpargały… cicho… można krzyczeć … jeszcze cicho. Słowem, piszę Ci z dziwnego miejsca” – fragment listu Chopina do Juliana artystą emocje z pewnością miały wpływ na dzieła skomponowane przez niego podczas pobytu na szczególnie intensywnych deszczach w styczniu 1839r., kiedy choroba kompozytora zaczęła się jeszcze bardziej nasilać, podjęli decyzję o wyjeździe z wyspy i powrocie do Fryderyka Chopina oraz ogród i widok z celi w Klasztorze Kartuzów, ValldemossaKlasztor Kartuzów i Muzeum Chopina w ValldemossieW Klasztorze Kartuzów w Valldemossie ocalało wiele pamiątek po Fryderyku i George. W przeciwieństwie do poprzedniego miejsca pobytu Chopina – nie zniszczono w dawnym klasztorze (La Real Cartuja de Jesús de Nazaret de Valldemossa) znajduje się muzem Fryderyka Chopina, a w nim druga największa na świecie kolekcja eksponatów związanych z artystą (pierwsze miejsce zajmuje kolekcja w Warszawie). Można tam zobaczyć rękopisy muzyczne, notatki Chopina, listy, pierwsze wydawnictwa nutowe, książki, portrety, obrazy, maskę pośmiertną artysty, a nawet pukiel jego włosów, pozostawiony w jednej z książek przez George Fryderyka Chopina i George Sand w Klasztorze Kartuzów, Valldemossa, MajorkaZnajduje się tam także oryginalne pianino artysty, które w końcu, po długim okresie czasu, zostało mu zwrócone (po długich negocjacjach udało się dojść do porozumienia i pianino wniesiono przez dziurę w murze miejskim, omijając w ten sposób oficjalną „furtkę” celną).Valldemossa to także miasto, w którym od 1930r. rokrocznie w sierpniu odbywa się Międzynarodowy Festiwal Chopinowski (Festival Chopin de Valldemossa), poświęcony polskiemu lutego 1839r. Fryderyk i George wraz z jej dziećmi opuścili Majorkę. Zrobili to w niskiej kabinie pod pokładem, którą przydzielił im kapitan statku, w towarzystwie… Fryderyka Chopina w jego celi w Klasztorze Kartuzów w Valldemossie, MajorkaZ powrotem we FrancjiW 1839 r. Chopin zamieszkał w wiejskiej posiadłości George Sand w Nohant. Okres ten był najszczęśliwszym i najbardziej płodnym w życiu kompozytora. To tutaj powstało najwięcej jego dzieł, jak np. Sonata B-moll (która składa się z „Marsza żałobnego”), czy Polonez A-dur, rozpoczynający każdy bal 1847r. rozpadł się związek Fryderyka z George. Wydarzenie to odbiło się mocno na stanie psychicznym i fizycznym Chopina i uważa się, że przyspieszyło jego śmierć. Nie skomponował on już żadnego znaczącego utworu, do końca życia napisał jedynie kilka 1849 r. Fryderyk Chopin zmarł w Paryżu na gruźlicę.
ile utworów skomponował fryderyk chopin